Πρόσφατα ανακοίνωσες πως αποχωρείς από το βόλεϊ, λόγω τραυματισμού. Έχοντας κάποιες εβδομάδες μετά από αυτή σου τη δήλωση και λίγες ημέρες πριν την έναρξη της νέας σεζόν, πες μας, πώς νιώθεις;
Τα συναισθήματά μου είναι πολύ περίεργα. Σίγουρα έχει αρχίσει να μου λείπει πολύ, ίσως σε αυτό επηρεάζει και η περίοδος προετοιμασίας που βρίσκονται όλες οι ομάδες και που κάθε χρόνο ήμουν κι εγώ σε πολύ διαφορετικους ρυθμούς. Νιώθω όμως και ηρεμία, αφού έχω όλο το χρόνο μπροστά μου να αφοσιωθώ στην αποθεραπεία μου, ελπίζοντας ίσως ότι θα ξανανιώσω κάποια στιγμή έτοιμη να μπω πάλι στο γήπεδο.
Θα παραμείνεις στο χώρο, άπό κάποιο άλλο πόστο;
Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου μακριά από το βόλεϊ και έτσι φέτος θα είμαι προπονήτρια στο γυναικείο τμήμα του Ηρακλή Γέφυρας Θεσσαλονίκης, κάτι για το οποίο είμαι πολύ ενθουσιασμένη.
Θέλεις να μας πεις για την περιπέτεια με τον τραυματισμό σου;
Ήταν μια πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου, καθώς ταλαιπωρήθηκα αρκετά. Πριν από 7 χρόνια, μία άτυχη στιγμή πάνω σε μια φάση επίθεσης, γύρισα το γόνατό μου και η διάγνωση ήταν ρήξη πρόσθιου χιαστού, ρήξη μηνίσκου, συμπιεστικό κάταγμα και διάταση πλάγιου συνδέσμου. Ακολούθησε χειρουργική επέμβαση, 4μηνη αποκατάσταση με πατερίτσες και αποθεραπεία διάρκειας ενός χρόνου μέχρι τα πρώτα άλματα στο γήπεδο. Αν και οι γιατροί δεν ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξοι στο θέμα επιστροφής μου στο γήπεδο, χαίρομαι πολύ που τους διέψευσα και μπόρεσα να χαρώ άλλα 7 υπέροχα χρόνια, με αποκορύφωμα την άνοδο της ομάδας μου στην Α1 κατηγορία.
Με τι άλλο ασχολείσαι πέραν του βόλεϊ;
Έχω αποφοιτήσει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και τα τελευταία 6 χρόνια είμαι προπονήτρια σε αναπτυξιακά τμήματα και φέτος σε γυναικείο.
Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να "μεταφέρεις" σε όσους αθλητές αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα τραυματισμών;
Πιστεύω ότι γενικά όλοι οι αθλητές πρέπει να προσέχουμε και να σεβόμαστε το σώμα μας όσον αφορά την φυσική μας κατάσταση και την ενδυνάμωση γιατί έτσι μειώνονται οι πιθανότητες τραυματισμού. Ειδικά για τους αθλητές σαν εμένα που ταλαιπωρούνται από χρόνιους τραυματισμούς, να μην απογοητεύονται, να συνεχίζουν να προσπαθούν, να ακολουθούν πιστά τις συμβουλές των γιατρών και να μην χάνουν το θάρρος τους.
Έχεις αγωνιστεί μόνο στην ομάδα των Μακεδόνων Αξιού, περνώντας από όλα τα τμήματα και έχοντας ζήσει τα πάντα (συνεχόμενες ανόδους, υποβιβασμό, ξανά άνοδος). Πες μας τα συναισθήματά σου τώρα, γυρνώντας τον χρόνο πίσω.
Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων για τις στιγμές και για τις εμπειρίες που έζησα σε αυτή την ομάδα. Μέσα από αυτή την ομάδα αναδείχθηκα και εξελίχθηκα. Τα συναισθήματα που έζησα ήταν χαράς, κούρασης, λύπης, ανταμοιβή,ς πολλές φορές απογοήτευσης, αλλά νομίζω το συναίσθημα που τελικά μου έχει μείνει είναι μια αίσθηση πληρότητας!
Έχεις φορέσει την φανέλα όλων των μικρών εθνικών ομάδων, ακόμη και της γυναικείας, έστω και σε ανεπίσημο παιχνίδι. Ποιο πιστεύεις πώς ήταν το "δυνατό" σου σημείο, ώστε να σε φέρει να πρωταγωνιστείς με την εθνική ομάδα;
Δεν θεωρώ ότι είχα ποτέ ιδιαίτερα φυσικά προσόντα, αλλά έδειχνα τεράστιο ζήλο στην προπόνηση, ήμουν πάντα τελειομανής και ήθελα συνεχώς να βελτιώνομαι. Και νομίζω ότι υπήρξα πολύ τυχερή που συνεργάστηκα με προπονητές που με βοηθησαν να πετύχω τους στόχους μου.
Ποια είναι η αγαπημένη σου συνήθεια;
Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη αγαπημένη συνήθεια. Μου αρέσει να περνώ τον ελεύθερο χρόνο με τους φίλους μου και όταν μπορώ να κάνω ταξίδια!
Ελευθερία σε ευχαριστώ πολύ για όσα μοιράστηκες μαζί μας, εύχομαι καλή αρχή στο νέο σου ξεκίνημα, μα πάνω από όλα να έχεις την υγεία σου. Θα είναι μεγάλη μου χαρά να συνομιλήσουμε ξανά.
Σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και εύχομαι με τη σειρά μου υγεία πάνω από όλα και καλή επιτυχία και συγχαρητήρια για το site σας.